Dışarıdan bakınca vakıf, içeriye girince sıcacık bir yuva… Gün geçtikçe sevgiyle büyüyen kocaman bir aile.. O kapıdan ilk girdiğimde sadece “ben” diyordum. Çıkarken ise farkında olmadan “biz” demeyi öğrenmişim. Bizlere farkındalığı ve sevmeyi aşılayan bu aileye ne kadar teşekkür etsek az kalır. İyi ki bu aile var. İyi ki bu ailenin üyesiyim. İyi ki varsın GEV…